ساخت و ارزیابی نانولیپوزوم حاوی اپی گالوکاتچین گالات: مطالعات آزمایشگاهی /محاسباتی

ماتریکس متالوپروتئینازها یک خانواده اندوپپتیداز روی هستند که منجر به افزایش رفتار متاستازی تومورهای بدخیم انسانی می شوند. اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) جزء اصلی پلی فنول های چای سبز و مهارکننده ماتریکس متالوپروتئینازها در درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعه باهدف افزایش پایداری و بهینه سازی بارگذاری و رهایش EGCG در سیستم تحویل لیپوزومی به صورت آزمایشگاهی و محاسباتی انجام گردید. در این مطالعه نانولیپوزوم ها با روش بارگذاری غیرفعال و آب پوشانی لایه نازک تهیه و سپس اندازه، پتانسیل زتا، پایداری، میزان بارگذاری و منحنی رهایش دارو از نانولیپوزوم ها بررسی شد. سمیت سلولی نانولیپوزوم ها بر روی سه رده سلولی سرطان پستان با استفاده از آزمون زنده مانی مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات محاسباتی باهدف بررسی فعل و انفعالات EGCG-نانولیپوزوم و همچنین اثر آن بر روی ساختار نانولیپوزوم از طریق شبیه سازی دینامیک مولکولی دانه درشت ارزیابی شد. میانگین قطر نانولیپوزوم ها 9/6±6/73 نانومتر، بار سطحی آن ها 6/14- میلی ولت و میزان بارگذاری دارو 3/7±5/78 درصد به دست آمد. بارگذاری EGCG درون نانولیپوزوم باعث رهایش پیوسته و کامل دارو پس از 72 ساعت گردید و همچنین منجر به افزایش قدرت اثر و فعالیت دارو شد. نتایج مطالعات محاسباتی حاکی از قرارگیری دارو در نزدیک سطح لیپوزوم است. نتایج انرژی و تابع توزیع شعاعی نشان از پایداری لیپوزوم حاوی دارو است. همچنین اکثریت دارو در فاز لیپیدی توسط نانولیپوزوم احاطه شده که خود گویای درصد بالایی بارگذاری دارو در نانولیپوزوم و تایید کارایی روش سنتز توسعه یافته است. طبق یافته های حاضر استفاده از حامل لیپوزومی برای حمل و رهایش EGCG راهکار مناسب جهت افزایش کارایی دارو است.