بررسی تاثیر برنامه های تعدیل ساختاری بر ایجاد نابرابری اجتماعی (مطالعه موردی: واحدهای تولیدی شهرستان اراک)

هدف از این مقاله بررسی تاثیر سیاست های تعدیل ساختاری بانک جهانی و صندوق بین المللی پول بر نابرابری اجتماعی می باشد. در این پژوهش پس از مرورپیشینه نظری و تجربی تحقیق، ابعاد متغیر های اصلی بدست آمده از چارچوب نظری با استفاده از معادلات ساختاری اثرسنجی شدند. روش تحقیق بصورت مقطعی در این زمان و در شهر اراک، روش دلفی که با ابزار پرسشنامه در واحدهای تولیدی اراک بعنوان واحد سنجش اثر سنجی شد. نتایج بدست آمده از آزمون مدلسازی متغیرهای پژوهش نشان داد متغیر خصوصی سازی 87 درصد بر رتبه اجتماعی نابرابری اجتماعی ؛ 75.1 درصد بر ذهنیت موضعی نابرابری اجتماعی ؛ 94.7 درصد بر سرمایه اجتماعی نابرابری اجتماعی و 77 درصد بر نقش اجتماعی نابرابری اجتماعی تاثیر داشته است. متغیر آزادسازی اقتصادی و ایجاد بازار آزاد ارزی 55.7 درصد بر رتبه اجتماعی نابرابری اجتماعی و 54.9 درصد بر سرمایه اجتماعی نابرابری اجتماعی و 59.4 درصد بر نقش اجتماعی نابرابری اجتماعی تاثیر داشته است اما تاثیرمعناداری بر ذهنیت موضعی ندارد. متغیر عدم پرداخت یارانه 54.1 درصد بر رتبه اجتماعی نابرابری اجتماعی ؛ 47.6 درصد بر ذهنیت موضعی نابرابری اجتماعی ؛ 52.9 درصد بر سرمایه های اجتماعی نابرابری اجتماعی و 51.2 درصد بر نقش اجتماعی نابرابری اجتماعی تاثیر داشته است.