نقش واسطه‏ای نظریه ذهن در رابطه بین کارکردهای اجرایی با کیفیت زندگی و همدلی در کودکان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه‏ای نظریه ذهن در رابطه بین کارکرد‏های اجرایی با کیفیت زندگی و همدلی در کودکان بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی از نوع مدل‏‏یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کودکان (دختر و پسر) 8 تا 12 سال شهرستان میبد در سال تحصیلی 1400-1399 بود که تعداد 350 از آنان به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسش نامه های همدلی کودکان Auyeung و همکاران (2009)، کیفیت زندگی فرم والدین Varni و همکاران (2001)، کارکرد‏های اجرایی Coolidge (2002) و تئوری ذهن Hutchins (2012) فرم والدین را تکمیل نمودند. نتایج پژوهش نشان داد که کارکردهای اجرایی بر نظریه ذهن، کیفیت زندگی و همدلی کودکان، تاثیر مستقیم معناداری دارد و هم چنین نظریه ذهن نیز بر کیفیت زندگی و همدلی کودکان، تاثیر مستقیم معناداری دارد. یافته‏ی دیگر نشان داد که نظریه ذهن، در رابطه بین کارکرد‏های اجرایی با کیفیت زندگی و همدلی کودکان، نقش واسطه‏ای دارد. لذا می‏توان نتیجه گرفت که بهبود کارکرد‏های اجرایی و تقویت نظریه ذهن می‏تواند منجر به افزایش کیفیت زندگی و همدلی در کودکان شود.