مکان یابی نیروگاه با خوراک زیست گاز حاصل از کود حیوانی و طیور (مطالعه موردی: جنوب شرق استان خوزستان)

هضم بی هوازی فضولات دام و طیور به منظور تولید زیست گاز و کود مرغوب، فناوری مناسبی برای به حداقل رساندن مشکلات زیست محیطی حاصل از آنها می باشد. در این مطالعه داده های مکانی و غیرمکانی، جهت تعیین مکان های بهینه برای نصب هاضم های بی هوازی فضولات دام و طیور در جنوب شرق استان خوزستان، با سیستم اطلاعات جغرافیایی ادغام شدند. برای مکان یابی مناسب، سه مجموعه از عوامل زیست محیطی، اجتماعی-ایمنی و توپوگرافی در یک تحلیل با استفاده از 14 معیار مد نظر قرار گرفت. با توجه به نتایج، امکان تولید سالانه 25/7 میلیون مترمکعب زیست گاز در منطقه مورد مطالعه، از طریق هضم بی هوازی فضولات دام و طیور وجود دارد. لایه های معیارها بر اساس وزن به دست آمده توسط کارشناسان همپوشانی گردید و لایه تناسب اراضی جهت احداث هاضم بی هوازی و نیروگاه ایجاد شد. نتایج حاکی از آن است که "پتانسیل مکانی تولید زیست گاز" و "دسترسی به جاده و مراکز مصرف انرژی"، به ترتیب موثرترین عوامل موثر بر تعیین مکان نیروگاه هستند. با استفاده از تحلیل فضایی در محیط ArcGIS، سطح منطقه به پنج رده "نامناسب"، "ضعیف"، "متوسط"، "مناسب" و "بسیار مناسب" برای احداث نیروگاه تولید زیست گاز طبقه بندی شد. بیشترین مساحت منطقه مورد مطالعه با 28/73 درصد در رده "کاملا نامناسب" قرار گرفت در حالی که رده "بسیار مناسب" کمترین مساحت را با 68/1 درصد به خود اختصاص داد. همچنین لایه تناسب اراضی نشان داد که توزیع مناسبی از سطوح با رده "مناسب" یا "بسیار مناسب" در منطقه مورد مطالعه، برای احداث نیروگاه زیست گاز وجود دارد.