راهکارهای کاهش آسیب پذیری شریان های حیاتی شهرها در برابر سیل در شهر بجنورد

شریان های حیاتی یا همان زیرساخت ها جزء بنیان های اصلی و چارچوب های پایه ای هر جامعه به شمار می آیند که دربرگیرنده تمامی تاسیسات و تسهیلات مورد نیاز آن جامعه اند و اگر منقطع یا تخریب شوند بر سلامتی، ایمنی، امنیت و اقتصاد جامعه تاثیر جدی خواهند گذاشت. هدف از این پژوهش بررسی میزان خطر سیل و ارزیابی شریان های حیاتی شهر بجنورد با استفاده از الگوریتم جنگل های تصادفی بود.

روش شناسی:

این پژوهش از نوع کاربردی بوده در سال 1402 در شهر بجنورد به انجام رسید. برای ارایه راهکارهای کاهش آسیب پذیری شریان های حیاتی شهر در برابر سیل از الگوریتم جنگل های تصادفی استفاده شد. پس از بررسی های انجام شده 100 نقطه سیل گیر و 100 نقشه بدون سیل شناسایی شده و از 14 عامل موثر در وقوع سیلاب شامل ارتفاع، شیب، جهت، بارش، زمین شناسی، تراکم آبراهه، تراکم مسکونی، تراکم جمعیت، مسیل ها، فاصله از دشت های سیلابی، کاربری اراضی، شاخص پوشش گیاهی، شاخص انحنای زمین و شاخص رطوبت توپوگرافی استفاده شد. برای محاسبه درجه اهمیت هر شاخص از شاخص نسبت افزایش اطلاعات استفاده شد.

ارتفاع، بارش و کاربری اراضی اصلی ترین عوامل تاثیرگذار بر وقوع سیل در شهر بجنورد بودند. همچنین 676 هکتار از منطقه مورد مطالعه در وضعیت بیشترین خطر سیل و 852 هکتار نیز در معرض کمترین خطر بودند. مساحت قابل توجهی از مناطق مسکونی دارای ریسک بالایی در مقابل سیلاب بودند.

شبکه های خیابانی متصل، انتخاب دقیق مصالح سطح خیابان، قرارگیری ساختمان های استراتژیک، اندازه بلوک های کوتاه تر و الگوی شبکه ای با تقاطع های مکرر در کاهش تاثیر سیل حایز اهمیت هستند.