ارائه مدل کاهش بطالت اجتماعی در راستای ارتقاء بهره وری در سازمان های دورکار (دولت الکترونیک)

این پژوهش با هدف ارائه الگوی کاهش بطالت اجتماعی در راستای ارتقاء بهره وری در بانک مرکزی ج.ا.ا انجام شد. این پژوهش از منظر روش شناسی کاربردی محسوب می گردد و با استفاده از روش آمیخته (کیفی-کمی) به انجام رسید که استخراج 14 شاخص الگوی موردنظر در بخش کیفی با استفاده از تحلیل محتوا مصاحبه با 20 نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی در حوزه بطالت اجتماعی صورت گرفت و برای دستیابی به الگو در بخش کمی از روش مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) استفاده شد. جامعه آماری در بخش کمی، شامل 16 نفر از خبرگان پژوهش بودند که با روش مدلسازی ساختاری آشنایی داشتند در تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار ISM متلب استفاده شد. تحلیل داده های کیفی و کمی پژوهش دستیابی به الگویی ده سطحی بود که تاثیرگذارترین شاخص های این الگو در سطح دهم فرهنگ و ارتباطات سازمانی کارآمد و رهبری تحول آفرین گروه ها و تیم های چالشی است و شاخص بهبود پاسخگویی سازمانی تاثیرپذیرترین متغیرهای این الگو بودند، سایر متغیرها که شامل افزایش بهره وری فردی، بهبود انگیزش کارکنان، افزایش انسجام و همکاری گروهی و تیمی، تقویت عاطفه و وابستگی سازمانی کارکنان، بهبود وضعیت و سیاست های سازمانی، تخصیص منابع و تکنولوژی مناسب، پرورش جهت گیری جمعی، ارزیابی و بهبود عملکرد فردی و گروهی، پاداش مشارکت و همکاری گروهی، درک بطالت اجتماعی ازمنظر سازمانی و مدیریتی و استفاده از مهندسی ارزش و فرایند بود نیز متغیرهای رابط هستند.