تاثیر جزرومد بر سخت پوستان زئوپلانکتونیک رودخانه بهمنشیر (شمال غربی خلیج فارس)

سخت پوستان پلانکتونی به دلیل قرار گرفتن در حلقه های میانی زنجیره غذایی اکوسیستم های آبی از اهمیت ویژه ای در انتقال انرژی برخوردار هستند. بنابراین مستقیما بر فراوانی و تنوع دسته های بالاتر هرم غذایی به ویژه ذخایر و منابع شیلات تاثیر می گذارند. در این مطالعه، تاثیر چرخه جزر و مدی بر اکوسیستم سخت پوستان زئوپلانکتونیک در مصب رودخانه بهمنشیر (شمال غربی خلیج فارس) مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها در بهار 1397 در مصب رودخانه بهمنشیر توسط تورپلانکتون گیری با اندازه مش 100 میکرومتر جمع آوری شد.  نمونه ها در 5 ایستگاه برای تاثیر جزر و مدی بر فراوانی زئوپلانکتون ها، تقریبا از ساعت 8:00 تا 18:00 هر دو ساعت انجام شد. همزمان فاکتورهای فیزیکوشیمیایی در محل مورد سنجش قرار گرفت.  به طور کلی 72 گونه متعلق به 28 خانواده مربوط به 3 کلاس سخت پوستان شامل لارو کشتی چسب ها (Cirripedia)، آنتن منشعبان (Cladocera)  و پاروپایان (Copeoda) مشاهده شد. بیشترین درصد فراوانی نسبی مربوط به Cladocera با 35 درصد بود که ناشی از فراوانی Daphnia mendotae بود. بیشترین تنوع (0/04 ± 2/71 = شاخص شانون) در ایستگاه 5 (نزدیک دهانه رودخانه بهمنشیر) محاسبه گردید. افزایش تنوع زیستی ناشی از تعداد و فراوانی زیاد گونه های پاروپایا بود. بیشترین گونه ها در بین پاروپایان مربوط به خانواده Acartiidae (با 10 گونه از جنس Acartia) محاسبه گردید.  نتایج تجزیه و تحلیل PCA نشان داد که از بین عوامل محیطی، شوری تاثیر مستقیمی بر تراکم کل، تراکم گونه های  Harpacticoida و Calanoida  در جزء اول را دارد.  به نظر می رسد جزر و مد به طور قابل توجهی بر تراکم و انواع سخت پوستان پلانکتونی در طول دوره های فصل بهار ذکر شده، تاثیر می گذارد. نتایج ما تاثیر نسبتا زیاد چرخه جزر و مدی را بر الگوی فضایی گروه های سخت پوستان پلانکتونی در منطقه مورد مطالعه را  نشان می دهد.  این مطالعه ممکن است برای پایش بیولوژیکی آتی و نفوذ شوری آب دریا به رودخانه های مصبی شمال غربی خلیج فارس مفید باشد.