تاثیر آموزش بر طول مدت بیکاری تازه واردان به بازار کار

امروزه بیکاری و بویژه بیکاری جوانان تحصیل کرده از مشکلات مهم کشورهای در حال توسعه از جمله ایران می باشد. از آنجایی که بیکاری از بعد فردی و نیز اجتماعی برای خانوارها و جامعه هزینه زاست و دارای عواقب مخرب روحی و روانی طولانی مدت است؛ لذا فهم طول مدت بیکاری و عوامل موثر بر آن می تواند کمک شایانی به سیاست گذاران در جهت برنامه ریزی برای کاهش این هزینه ها نماید. در این مقاله به منظور ارزیابی تاثیر آموزش شامل سطح تحصیلات و رشته تحصیلی بر طول مدت بیکاری تازه واردان به بازار کار از مدل های رایج تحلیل بقا؛ یعنی برآوردگر کاپلان- مایر، مدل خطرات متناسب کاکس و مدل های پارامتریک استفاده شد. نتایج نشان داد تازه واردان به بازار کار در گروه عمده تحصیلی مهندسی، ساخت و تولید نسبت به تازه واردان به بازار کار در گروه های عمده تحصیلی علوم اجتماعی، روزنامه نگاری و اطلاع رسانی، علوم تجربی، ریاضی و آمار و نیز هنر و علوم انسانی از احتمال بقای بیکاری کمتری برخوردار بوده اند. طول مدت بیکاری بی سوادان و تازه واردان به بازار کار با مدارک پیش دانشگاهی، دیپلم و زیر دیپلم نسبت به دارندگان سایر مدارک تحصیلی کمتر بوده است. همچنین در یافتیم با افزایش سن، طول مدت بیکاری تازه واردان به بازار کار افزایش می یابد.