بررسی ظرفیت ضد اکسایشی در فیل ماهی (Huso huso) پرورشی تغذیه شده با عصاره های پودری سرخارگل (Echinacea purpurea) و سیر (Allium sativum)

استفاده بیش از حد از داروهای مهندسی شده، معایب بی شماری را برای محیط زیست و سلامتی به همراه دارد. با توجه به معایب بی شمار دارو های صناعی، نیاز به تدوین برنامه های جایگزین در مدیریت بیماری های ماهیان در آبزی پروری افزایش می یابد. این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات دو نوع عصاره پودری سرخارگل (Echinacea purpurea) و سیر (Allium sativum) بر آنزیم های ضد اکسایشی بچه فیل ماهی (Huso huso) پرورشی، طی دوره پرورش دو ماهه انجام شد. به این منظور، 210 عدد فیل ماهی با میانگین وزنی 26/0 ± 74/27 گرم به طور تصادفی در 21 مخزن فایبرگلاس 500 لیتری در 7 تیمار مختلف با 3 تکرار شامل شاهد (بدون افزودن سیر و سرخارگل)، تیمار 1= 250 میلی گرم عصاره پودری سیر در یک کیلوگرم غذا، تیمار 2= 500 میلی گرم عصاره پودری سیر در یک کیلوگرم غذا، تیمار 3= 1000 میلی گرم عصاره پودری سیر در یک کیلوگرم غذا، تیمار 4=250 میلی گرم عصاره پودری سرخارگل در یک کیلوگرم غذا، تیمار 5=500 میلی گرم عصاره پودری سرخارگل در یک کیلوگرم غذا، تیمار 6=1000 میلی گرم عصاره پودری سرخارگل در یک کیلوگرم غذا به مدت 8 هفته مطالعه شد. در پایان دوره پرورش، میزان کاتالاز، SOD و MDA سرم خون ماهیان در تیمارها نسبت به شاهد روند افزایش داشته است. میزان کاتالاز در تیمار 5 به شکل معنی داری بیش از دیگر تیمارها بود و کمترین میزان کاتالاز در شاهد و تیمار 1 مشاهده شد. میزان SOD در تیمارهای 2، 3، 5 و 6 به شکل معنی دار بیش از دیگر تیمار ها بود و کمترین میزان SOD در شاهد مشاهده شد. میزان MDA در تیمارهای 3، 5 و 6 به شکل معنی دار کمتر از دیگر تیمار ها بود و بیشترین میزان MDA در شاهد مشاهده شد. میزان GPX سرم خون ماهیان در تیمارهای 6، 5 و 4 به شکل معنی دار بیش از دیگر تیمارها بود و کمترین میزان GPX در تیمارهای 1، 2 و 3 مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن 1000 میلی گرم عصاره پودری سرخارگل در کیلوگرم غذا بهترین عملکرد را در بهبود ظرفیت ضد اکسایشی فیل ماهی پرورشی داشت.