بررسی رابطه تاب آوری با سلامت روان سالمندان شهرستان اهر در دوران همه گیری کووید-19 در سال1400

شیوع همه گیری کووید-19یک رویداد استرس زا به ویژه در سالمندان محسوب می شود. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط تاب آوری با سلامت روان در همه گیری کووید-19 بر روی سالمندان شهرستان اهر انجام شد.

مطالعه مقطعی (توصیفی تحلیلی)، در سال 1400 بر روی 271 نفر سالمند بالای 60 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اهر انجام شد و نمونه گیری با استفاده از روش خوشه ای تصادفی صورت گرفت. پس از پرکردن پرسش نامه جمعیت شناختی، سالمندان پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ)، پرسش نامه تاب آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC) را تکمیل کردند. جهت تحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23، از آمار توصیفی و آزمون های کای اسکوئر، من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

نتایج نشان داد میانگین نمره کل تاب آوری 16/42± 64/38 و میانگین نمره کل سلامت عمومی 10/05± 24/56 است، بین سلامت عمومی کل و تاب آوری ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0/001, r=0/25). میانگین تاب آوری کل با افزایش سطح تحصیلات در سالمندان افزایش یافت (0/05>P). سلامت عمومی و بعد علائم جسمانی و اختلال در کارکرد اجتماعی با افرادی که با سالمند زندگی می کنند (همسر- فرزندان) افزایش داشت (0/05>P).

باتوجه به ارتباط تاب آوری با سلامت روان سالمندان توجه به این حوزه ها در سالمندان دارای اهمیت است. بنابراین ارزیابی وضعیت تاب آوری سالمندان در برنامه های مراقبت روتین سالمندان به منظور بالا بردن سلامت عمومی ایشان پیشنهاد می شود. همچنین توصیه می شود برنامه های آموزشی مناسب در زمان همه گیری ها و دوران قرنطینه برای بالا بردن تاب آوری و سلامت عمومی طراحی و اجرا شود.