کنترل انتشار پاندمی COVID-19: مرور شواهدی از رویکرد آمیخته ی بازاریابی اجتماعی

شیوع ویروس ناشناخته ی کووید- 19 و همه گیری آن در پایان سال 2019 ، بسیاری از کشورها را غافل گیر و با یک بحران جدی مواجه کرد. پس از انتشار خبر شیوع این پاندمی، اقدامات فراوانی جهت کنترل و پیشگیری از گسترش آن در سراسر جهان از جمله ایران انجام شد. بسیاری از این اقدامات بدون آنکه به آنها «بازاریابی اجتماعی » اطلاق شود در برگیرنده ی اصول، راهبردها و مولفه های بازاریابی اجتماعی بوده است.

مطالعه ی حاضر، مرور غیرنظام مند مستندات و شواهد مرتبط با راهبردهای ارائه شده و اقدامات انجام گرفته به منظور کاهش و کنترل ویروس کووید- 19 در ایران بوده که طی 7 ماه پس از شیوع این بیماری از 20 بهمن تا 20 شهریور 1399 از 2 منبع  اطلاعیه های ارائه شده توسط سه مرکز علمی و رسمی (سازمان بهداشت جهانی، ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) و گزارشات و مستندات ارائه شده در نشریات ادورای و کثیرالانتشار استخراج شده است.

پس از جمع آوری گزارشات و مصادیق طی بازه ی مذکور، این اقدامات و مشاهدات، در سه بخش رفتارهای مطلوب، مفاهیم بازاریابی شامل «بخش بندی، هدف گذاری و موقعیت یابی » و «آمیخته ی بازاریابی اجتماعی » طبقه بندی شده است.

یافته ها نشان میدهد علیرغم تلاشهای صورت گرفته به منظور ترویج رفتارهای مطلوب جهت کنترل شیوع کووید 19 ، بسیاری از این تلاشها غیرسیستمیک و جزء نگر بوده و عدم توجه به اصول بازاریابی اجتماعی کلان، ناهماهنگی های بسیاری در اجرای سیاست های پایین دست و بالادست به وجود آورده که اثربخشی این اقدامات را به مخاطره انداخته است.