ارزیابی شدت انحصار در صنایع بزرگ ایران: رویکرد تابع تجزیه پذیرمرزی

عملکرد انحصاری در اقتصاد ایران نه تنها ناشی از رفتار تعدادی از فعالان اقتصادی است بلکه بعد از انقلاب 1357 بر اساس اصل 44 قانون اساسی مبنای قانونی به خود گرفت . نظر به اینکه انحصار آثار تخصیصی، توزیعی و رفاهی دارد، در این مقاله تلاش می شود اندازه شدت انحصار در صنایع بزرگ ایران بر اساس معیار مارک آپ اندازه گیری شود. برای این منظور ضمن استفاده از داده های ده صنعت دو رقمی بزرگ بخش صنعت ایران از رویکرد تابع تجزیه پذیری مرزی برای اندازه گیری مارک آپ استفاده می شود. یافته های تحقیق دلالت بر آن دارد که متوسط اندازه مارک آپ طی دوره تحقیق معادل 5.222 است و همچنین صنعت تولید مولدهای بخار، بجزدیگهای آب گرم حرارت مرکزی با شاخص لرنر برابر با 0/998 بیشترین قدرت انحصاری را در بین صنایع ایران به خود اختصاص داده است. همچنین با توجه به اندازه بازده نسبت به مقیاس 1/471= RTS مشخص می گردد که صنایع مورد مطالعه در این تحقیق در بازه دامنه بازده فزاینده به مقیاس قرار دارد و و به عبارت دیگر مقیاس تولید بنگاه ها و صنایع ایران کوچک است و از تمامی پتانسیل موجود برای کاهش هزینه ها استفاده نشده است.