نقد و بررسی نظریه آیت الله بهشتی درباره نقش مردم در حکمرانی و تاثیر آن بر نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران

این مقاله به بررسی جامع و نقد نظریه آیت الله بهشتی درباره نقش مردم در حکمرانی و تاثیر آن بر نظام انتخاباتی جمهوری اسلامی ایران می پردازد. نظریه بهشتی به عنوان یکی از اصول بنیادین قانون اساسی جمهوری اسلامی، تاکید ویژه ای بر مردم سالاری دینی و مشارکت فعال مردم در تصمیم گیری های سیاسی دارد. در این مقاله، ضمن بررسی زمینه های تاریخی و فکری شکل گیری این نظریه، به تحلیل نقاط قوت و ضعف آن پرداخته شده است. از جمله نقاط قوت این نظریه، تاکید بر تلفیق اصول دموکراسی با ارزش های اسلامی و نهادینه سازی مشارکت مردمی است. با این حال، چالش هایی نظیر تضاد میان مردم سالاری دینی و ولایت فقیه و محدودیت های اجرایی در فرآیندهای انتخاباتی، از جمله نقاط ضعف این نظریه محسوب می شود. این مقاله همچنین به بررسی میزان تطابق نظریه بهشتی با واقعیت های اجتماعی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران و ارائه پیشنهاداتی برای توسعه یا اصلاح آن می پردازد. در نهایت، نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که نظریه بهشتی با وجود نقاط قوت برجسته، نیازمند بازنگری و اصلاحاتی است تا بتواند به طور کامل به اهداف مردم سالاری دینی دست یابد و با شرایط معاصر تطابق یابد.