ارزش نظر برائت هیات منصفه دادگاه مطبوعات برای دادگاه و شکایت فرجامی (نقدی بر دادنامه شماره 140006390000381005 مورخ 31/05/1400 صادر شده از شعبه 42 دیوان عالی کشور)

در جرایم مطبوعاتی، ممکن است دادگاه نخستین بر اساس رای هیات منصفه حکم به برائت و یا محکومیت متهم را صادر نماید. حکم محکومیت بر اساس تبصره 3 ماده 43 قانون مطبوعات (مصوب 22/12/1364) قابل فرجام خواهی است. اما در خصوص قابل فرجام بودن حکم برائت تصریحی در قانون وجود ندارد. آیا باید در این خصوص به قاعده عام عدم قطعیت آراء کیفری رجوع نمود یا اینکه قانونگذار از تدوین قانون به این شکل مصلحت خاصی را مد نظر داشته است؟  در این راستا شعبه 42 دیوان عالی کشور در برداشت از تبصره 3 ماده 43 قانون مطبوعات و نیز بنیادهای قانون مطبوعات که مبتنی بر اصل آزادی مطبوعات در بیان اندیشه هاست، عقیده بر قطعیت رای برائت صادر شده از دادگاه نخستین در جرایم مطبوعاتی دارد که البته این گرایش با ماهیت حقوق و آزادی مطبوعات سازگار است. رای درستی که با اهداف مطبوعات و حضور هیات منصفه سازگار است.