بررسی تطبیقی کنایات زبان تالشی شمالی با کنایات زبان سیستانی و فارسی
کنایهها از مهمترین گونههای ادبی در ادبیات شفاهی هستند که گوینده مشخصی ندارند و میتوان آنها را در گفتگو مردم جوامع مختلف جستوجو کرد، کنایهها اجتماع و فرهنگ و آداب و رسوم جوامع خود را به خوبی نمایان میکنند. بدینگونه کنایهها جملات و کلماتی هستند که در زبان مردم جاری هستند و مردم با به کارگیری کنایهها در گفتارشان باعث ماندگاری آنها در زبان شدهاند. کنایهها به کلام زیبایی میبخشند و جستوجوی معنی اصلی در آنها دارای لذتی خاص است. بنابراین بررسی کنایههای موجود در گویشهای ایرانی اهمیت ویژهای دارد، در این پژوهش کنایات زبان تالشی شمالی که در کنارههای دریای کاسپین جاری است را با کنایات اقوامی در جنوب شرقی ایران که در سیستان و بلوچستان زندگی می کنند تطبیق داده شده است، و با کنایات زبان فارسی مقایسه شدند. در این نوشتار سعی کردهایم نمونههای برجسته و قابل توجهی از کنایات هر سه زبان را با هم تطبیق دهیم تا اشتراکات زبانی مشخص شود. این پژوهش نشان داد که بین فرهنگ تالشان، سیستانیان و فارسها سابقه طولانی داد و ستدها وجود دارد و آبشخور این فرهنگها و زبانها از یک منبع نشات گرفتهاند هرچند که زبان فارسی به عنوان زبان معیار در ایران گسترش یافته و زبان نوشتاری در سراسر ایران بوده است.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.