اثر تعاملی هشت هفته تمرین تناوبی با شدت متوسط به همراه مکمل سلنیوم بر سطوح هورمون های تیروئیدی، نیمرخ لیپیدی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به بیماری کم کاری تیروئید

تیروئید تحت تاثیر عوامل مرتبط با سبک زندگی از جمله تغذیه و فعالیت بدنی است؛ همچنین سلنیوم برای عملکرد این غده اهمیت دارد. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت متوسط با و بدون مکمل سلنیوم بر سطوح هورمون های تیروئیدی، نیمرخ لیپیدی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به بیماری کم کاری تیروئید بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، 46 زن مبتلا به بیماری کم کاری تیروئید به صورت تصادفی در چهار گروه (دارونما، مکمل، تمرین+ مکمل و تمرین+دارونما) تقسیم شدند. مصرف مکمل سلنیوم (روزانه 200 میکروگرم) بود. برنامه تمرین تناوبی با شدت متوسط شامل هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت20 تا40 دقیقه با شدتی معادل60 تا80% ضربان قلب بیشینه انجام شد. ارزیابی ها شامل بررسی آنتروپومتریک (وزن، شاخص توده بدن، نسبت دور کمربه لگن و درصد چربی بدن)، کیفیت زندگی و نیز سطوح هورمون های تیروئیدی، نیمرخ لیپیدی و پروتئین واکنشی C (CRP) قبل و بعد از مداخله بود.

تغییرات تعامل زمان در گروه در سطوح CRP، نیمرخ لیپیدی (به استثنای کلسترول تام)، هورمون های تیروئیدی، کیفیت زندگی و و شاخص های آنتروپومتریک (به استثنای نسبت دور کمربه لگن) به لحاظ آماری معنی دار بود (0.001=p).

تمرین تناوبی با شدت متوسط به همراه مکمل سلنیوم با کاهش نیمرخ لیپیدی و افزایش هورمون های تیروئیدی و کیفیت زندگی همراه است. بنابراین احتمالا می توان از این روش برای بهبود موثرتر عملکرد تیروئید در زنان مبتلا به کم کاری تیروئید استفاده کرد.