تاثیر منابع مختلف کود فسفره بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و زراعی سویا (Glycine max) رقم پارسا

وابستگی بیش از حد به مصرف کودهای شیمیایی جهت تولید محصولات کشاورزی امروزه منجر به مشکلات عمده زیست محیطی شده است. لذا جهت کاهش آلودگی خاک و هزینه تولید کودهای شیمیایی استفاده از کودهای زیستی ضروری می باشد. این تحقیق با هدف تعیین مقدار مناسب کود شیمیایی فسفره در ترکیب با کودهای زیستی سویا انجام گرفت.مواد و آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. فاکتور اول شامل کاربرد کود شیمیایی فسفره (صفر،60، 120و 180 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل) و فاکتور دوم شامل کاربرد کود زیستی فسفره (شاهد، کود زیستی فسفاته به رشد، قارچ مایکوریزا، کود زیستی فسفاته به رشد + قارچ مایکوریزا بود. افزایش کود شیمیایی فسفره از صفر تا 180 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش معنی دار شاخص کلروفیل (17 درصد) ارتفاع بوته (5/8 درصد)، ، میزان نور جذب شده (6/1 درصد)، عملکرد بیولوژیک (24 درصد) و اجزائ عملکرد سویا شد. کودهای زیستی نیز افزایش معنی داری در صفات مذکور ایجاد نمود. برهمکنش کودهای شیمیایی و زیستی فسفره نیز بر شاخص سطح برگ و عملکرد دانه سویا معنی دار گردید و در هرسطح از مصرف کود شیمیایی بیشترین مقدار این صفات مربوط به کاربرد کود زیستی فسفاته به رشد+ قارچ مایکوریزا بود. با افزایش مصرف کود شیمیایی فسفره از کارایی کاربرد کودهای زیستی در بهبود عملکرد دانه سویا کاسته شد. لذا می توان اظهار داشت در راستای دستیابی به تولید پایدار سویا بایستی از ترکیب کودهای زیستی و مقادیر پایین تر کود شیمیایی فسفره بهره برد.