حمایت طلبی اولیه در مدیریت تغییر در بیمارستان ها با هدف بهبود بهره وری

 به دلیل ماهیت خدمات بهداشتی و درمانی، تصمیمات منجر به تغییر در فرآیندهای بیمارستان ها دارای حساسیت بیشتری هستند. به همین دلیل برای مدیریت صحیح تغییر در بیمارستان، نیازمند توجه بیشتری هستیم. مطالعه حاضر با هدف ارائه چارچوبی در راستای حمایت طلبی اولیه در مدیریت تغییر در بیمارستان ها باهدف بهبود بهره وری انجام شد.

 این مطالعه کاربردی به روش کیفی و تکنیک گروه اسمی با انتخاب هدفمند 22 نفر شامل 68 درصد زن و 32 درصد مرد، دارای میانگین سابقه 8 سال در زمینه رهبری یا مشارکت در فرآیند تغییر موفق در بیمارستان ها یا تحقیقات مرتبط در دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی هشت جلسه اصلی و 10 جلسه محدودتر انجام شد. مدیریت جلسات با تکنیک گروه اسمی پوتر در پنج مرحله تبیین موضوع، ایده پردازی،  اشتراک گذاری ایده ها، بحث و رای گیری انجام شد.

 چهار راهکار اصلی شامل بررسی فرهنگ پذیرش تغییر در بیمارستان در قالب شش اقدام اختصاصی (بررسی ویژگی ها، تاریخچه، فرهنگ تغییر، افتخارات و اقدامات مهم مرتبط در بیمارستان، شناخت کانون های تصمیم گیری و بررسی وضعیت اینرسی سکون در نهادهای بالادستی)، تحلیل ذی نفعان شامل (شناسایی ذی نفعان، تعیین منشا و میزان قدرت و علاقه، ترسیم ماتریس مربوطه و شناسایی ذی نفعان کلیدی)، بررسی سطح پذیرش ذی نفعان کلیدی شامل (سطوح بی اعتقادی، اعتقاد، اعتماد و اطمینان)، درگیرسازی ذی نفعان کلیدی با رویکرد مشارکتی شامل (استفاده از دیالوگ، گفتگوی عمیق و شراکت های کاری) مورد توافق واقع شد.

 مدیریت موثر تغییر در بیمارستان نیازمند توجه کافی به حمایت طلبی از ذی نفعان اصلی است. در مطالعه حاضر برای موفقیت فرآیند حمایت طلبی اولیه به لزوم شناخت ذی نفعان کلیدی و توجه به سطح پذیرش ایشان و جلب مشارکت آنها توسط استراتژی های مشارکتی مناسب در قالب فرهنگ  سازمانی اشاره شد.