رهیافت الگوی سلامت معنوی بر مبنای ادراکات معرفت شناختی

زمینه و هدف: 

یکی از مباحث قابل تامل در بعد مبانی سلامت معنوی از دیدگاه اسلام نسبت میان مبانی معرفت شناختی و سلامت است از این جهت نیازمند ژرف نگری و نظریه پردازی اندیشمندان حوزه دین و سلامت می باشد. در این پژوهش هدف بیان رهیافت الگوی سلامت معنوی بر مبنای ادراکات معرفت شناختی می باشد.

در این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی و استنتاجی با بهره بردن ار منابع کتابخانه ای در توصیف مفاهیم، تحلیل و تبیین مسئله استفاده شده است.

جهت حصول به پاسخی مستوفا درباب معنای سلامت انسان، بایستی از چشم انداز فلسفی کاملی به انسان نظر نمود که عنایت ویژه ای به کل ابعاد وجودی وی داشته باشد. از آنجایی که اسلام دین توحیدی بوده افزون بر اذعان داشتن به کاربرد حس، تعقل، شهود و اشراق در حوزه های خویش، قرآن و سیره نبوی را به عنوان ماخذ پایدار و بدون خلل در راستای معرفت شناسی به بشر اهدا نموده است. و همچنین اسلام می تواند کل ابعاد وجودی انسان و تمام ابعاد سلامت را در پارادایم دینی تبیین نموده و اثربخشی وضعیت روحی انسان بر سلامت یا بیماری جسم او را بیان داشته و روش های ثمربخشی جهت التیام آلام روحی بیماران عرضه نماید.

با نگاه معرفت شناسانه به بدن در می یابیم که جسم مرتبه نازله نفس می باشد. کالبد نفس ،تن است که در آن کالبد تصرف و بدان تعلق داشته و آثار وجودی روح و عالم نفس در این بدن جسمانی پیاده می گردد لذا از دستاوردهای مبانی شناخت شناسانه، روح و نفس انسان است که صحت بدن تابع آن می باشد.