بررسی کارایی کودهای کندرها فسفری برپایه بیوچار های بقایای هرس انگور، پوست گردو و کلش گندم تولیده شده در دو دمای پیرولیز 350 و 650 درجه سانتی گراد

استفاده از کودهای شیمیایی رایج مانند کودهای فسفردار باعث بهبود تولیدات کشاورزی می شود، اما در همان حال مشکلات جدی محیط زیستی و بار اقتصادی قابل توجهی به دنبال دارد. اخیرا علاوه بر استفاده از بیوچار به عنوان یک اصلاح کننده خاک، از آن در جهت تولید کودهای کندرها مبتنی بر بیوچار استفاده شده است. بررسی حاضر به منظور ارزیابی رفتار رهاسازی فسفر از کود مونوپتاسیم فسفات بر پایه بیوچارهای بقایای پوست گردو، هرس انگور و کلش گندم در آب و خاک صورت گرفت. به همین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه نوع بیوچار (بقایای هرس انگور، پوست گردو و کلش گندم) در دو دمای پیرولیز 350 و 650 درجه سانتی گراد و دو سطح کود فسفردار (10 و 20 درصد وزنی) از منبع مونوپتاسیم فسفات بود. نتایج نشان داد که اثر دما و نوع بیوچار بر چگالی، چگالی ظاهری، pH و EC قرص های کودی بر پایه بیوچار معنی دار بود. فسفر کودهای فسفردار برپایه بیوچار در طی آزمایش در همه بیوچارها به تدریج در آب آزادسازی گردید ولی سرعت آزادسازی آن در ابتدای آزمایش بیشتر بود. میزان آزادسازی فسفر در طول آزمایش در قرص های کودی بر پایه بیوچار کلش گندم نسبت به بیوچارهای پوست گردو و هرس انگور کمتر بود به طوری که در انتهای آزمایش درصد آزاد سازی فسفر در بیوچار کلش گندم نسبت به بیوچار پوست گردو و بقایای هرس انگور در دمای پیرولیز (350 و 650) به ترتیب 4/6 و 1/6 و 8/54 و 4/04 درصد پایین تر بود. کمترین و بیشترین درصد آزادسازی فسفر در خاک نیز به ترتیب در بیوچار کلش گندم و بقایای هرس انگور در هر دو دمای پیرولیز 350 و 650 درجه سانتی گراد مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که اثر نوع بیوچار بر عملکرد اندام هوایی گیاه ذرت (وزن تر، وزن خشک و عملکرد نسبی) معنی دار بود و بیش ترین عملکرد نیز مربوط به استفاده از کود کندرها فسفری برپایه بیوچار کلش گندم می باشد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که گرانوله نمودن کودهای شیمیایی با بیوچار می تواند یک روش مناسبی برای تهیه کودهای کندرها باشد که تا حدودی می تواند بر مشکلات محیط زیستی (آب شویی،آلودگی منابع آبی و...) و بار اقتصادی استفاده از کودهای شیمیایی غلبه کرد.