ارزیابی سفالومتریک ابعاد راه های هوایی در بیماران با روابط ورتیکالی مختلف فکین

آگاهی از ابعاد هوایی در روند تشخیص و برنامه ریزی درمان بیماران ارتودنسی حائز اهمیت می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی سفالومتریک ابعاد راه های هوایی در بیماران با روابط ورتیکالی مختلف فکین در مراجعین به کلینیک تخصصی دانشکده دندانپزشکی بابل انجام گردید.

این مطالعه مقطعی بر روی تعداد 150 گرافی لترال سفالومتری که پیش از درمان ارتودنسی از بیماران 18 تا 25 سال گرفته شده، انجام گردید. بیماران بر اساس زاویه FMA وJarabak index  در سه گروه برابر 50 تایی بر اساس الگوی اسکلتی عمودی تقسیم گردیدند. عرض راه های هوایی فوقانی (UP) و تحتانی (LP) با استفاده از آنالیز مک نامارا به صورت میلی متر اندازه گیری شد. همچنین عرض نازوفارنکس (PNS-UPW)، اوروفارنکس (U-MPW) و هایپوفارنکس (V-LPW) نیز با اندازه گیری به صورت میلی متر ثبت و در سه گروه مقایسه گردید.

جمعیت مورد مطالعه شامل 43 نفر مرد و 107 نفر زن با میانگین سن 2/50±20/39 سال بوده است. نتایج ارتباط معنی داری بین ابعاد راه هوایی فوقانی، نازوفارنکس و اوروفارنکس در بین گروه های ورتیکالی نشان داد (به ترتیب 0/001=p و 0/001=p و 0/015=p). تمامی این پارامترها در گروه Hyperdivergent به طور معنی داری کمتر از دو گروه دیگر بود و بین دو گروه Hypodivergent و Normodivergent ارتباط معنی داری یافت نشد. میانگین راه هوایی فوقانی در گروه Normodivergent، 3/05±13/62 بوده است. به علاوه ابعاد راه هوایی تحتانی و هایپوفارنکس اختلاف معنی داری در بین گروه های ورتیکالی نداشتند.

نتایج مطالعه نشان داد که بیماران Hyperdivergent راه هوایی فوقانی باریک تری دارند. با این حال ابعاد راه هوایی تحتانی تحت تاثیر فاکتورهای الگوی رشد عمودی نیست.