تبیین جامعه شناختی عوامل موثر بر بیگانگی اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرمان

پدیده بیگانگی اجتماعی به عنوان یک چالش و مساله اجتماعی می تواند زمینه بروز آسیب ها و بحران های اجتماعی را در جوامع امروزی به ویژه در بین جوانان و دانشجویان فراهم آورد. این پدیده به معنی دور شدن از سجایای اخلاقی و فاصله گرفتن از هویت است. هدف این پژوهش، بررسی عوامل مرتبط با بیگانگی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان در سال 1400 به منظور کنترل و کاهش سطح این معضل اجتماعی است. این مطالعه با استفاده از روش پیمایشی انجام شده و جامعه آماری برابر با 18213 می باشد، که تعداد 391 نفر به عنوان حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شده اند. چارچوب نظری تحقق بر اساس نظریات سیمن، فردینبرگ، کنیستون، فوکویاما، ویلنسکی و لیپست تدوین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای spss26 و " ایموس17"صورت گرفته است. یافته های حاصله از مدل تحلیل مسیری نشانگر آن است که متغیر اعتماد اجتماعی تاثیر مستقیمی بر بیگانگی اجتماعی دانشجویان ندارد، بلکه این متغیر از طریق تاثیراتی که بر رضایت از زندگی (با ضریب تاثیر 392/0) و امید به زندگی (با ضریب تاثیر 371/0) به طور غیرمستقیم بر بیگانگی اجتماعی تاثیرگذار است. در نتیجه اعتماد پایین اجتماعی می تواند منجر به کاهش رضایت از زندگی و همچنین امید به زندگی دانشجویان شده و از این طریق تاثیر منفی خود را بر بیگانگی اجتماعی برجای گذارد.