تاثیر تمرینات عملکردی بر کنترل قند خون و سرعت هدایت عصبی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

نوروپاتی دیابتی یکی از عوارض اصلی در دیابت می باشد که موجب اختلال در هدایت عصبی می شود. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرینات عملکردی  بر کنترل قند خون و سرعت هدایت عصبی در بیماران  مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

در تحقیق نیمه تجربی حاضر 12 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن شهر کرج به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به دو گروه تمرینات عملکردی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات عملکردی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه تمرین شامل تمرینات عملکردی منتخب در گروه مداخله بود. 48 ساعت قبل و پس از دوره مداخله متغیرهای بیوشیمی و الکترومیوگرافی اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های تی وابسته  تی مستقل استفاده شد (05/0 ≥ P).

پس از دوره مداخله تمرین کاهش معنی داری در قند خون ناشتا، انسولین ناشتا و مقاومت به انسولین نسبت به گروه کننترل مشاهده شد (05/0 > P). همچنین افزایش معنی داری در سرعت هدایت عصب حسی و حرکتی عصب مدیان پس از دوره مداخله در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (05/0 > P).

با توجه به نتایج می توان گفت که هشت هفته تمرینات ورزشی ترکیبی علاوه بر کنترل قند خون، موجب افزایش سرعت هدایت عصبی شد