تاثیر سطوح مختلف ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس (Arthrospira platensis) بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، جمعیت میکروبی روده و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی و مقایسه آن با مکمل ویتامین E

ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس به عنوان یک ماده خوراکی طبیعی و عمل گرا، به دلیل اثرات پری بیوتیکی، پاداکسندگی و تقویت کنندگی پاسخ ایمنی، ممکن است بتواند کاهش عملکرد مرغ های گوشتی تحت تنش گرمایی را تخفیف دهد. این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس بر عملکرد، خصوصیات لاشه، ترکیب جمعیت میکروبی روده کور و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی طراحی شد. تعداد 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به شش تیمار آزمایشی با شش تکرار 10 قطعه ای اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف پودر ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس: صفر (شاهد)، 25/0، 50/0، 75/0، 1 و یک تیمار حاوی 150 گرم در تن ویتامین E بود. جیره پایه بر اساس دانه ذرت- کنجاله سویا بوده و همه جیره ها نیز بر اساس انرژی و پروتئین یکسان فرموله و به مدت 42 روز در جیره های غذایی استفاده شدند. در دوره پایانی پرورش، استفاده از یک درصد اسپیرولینا توانست افزایش وزن جوجه ها و بازده مصرف خوراک جوجه ها را نسبت به گروه شاهد بهبود دهد (05/0>P) بازده سینه جوجه ها در سطوح 5/0، 75/0 و 1 درصد، نسبت به گروه شاهد و ویتامین E بهبود یافت (01/0>P). وزن نسبی چربی محوطه بطنی در پرندگان تغذیه شده با سطوح 75/0 و یک درصد اسپیرولینا، نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (01/0>P). شمار جمعیت کل، لاکتوباسیل و اشریشیاکولی روده کور در گروه های مختلف تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (05/0<P). پاسخ سامانه ایمنی هومورال در هر چهار سطح اسپیرولینا و نیز ویتامین E به طور معنی داری نسبت به شاهد بالا بوده است. جوجه هایی که سطح یک درصد اسپیرولینا دریافت کرده بودند بالاترین مقدار عیار پادتن را داشتند، بنابراین تحت شرایط تنش گرمایی، استفاده از یک درصد ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس در جیره جوجه گوشتی، باعث بهبود پاسخ ایمنی هومورال جوجه های گوشتی و عملکرد رشد می شود.