بررسی اثر متغیرهای اقلیمی بر توزیع زمانی آلودگی هوا با استفاده از داده های Sentinel-5P در استان مازندران

تحلیل توزیع آلودگی هوا و عوامل کارا بر آن برای پیشگیری و کنترل آلودگی هوا امری ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی توزیع زمانی-مکانی آلودگی هوا و بررسی ارتباط آن با متغیرهای اقلیمی در گستره مازندران برای سال های 2022-2018 به روش دورسنجی است. توزیع زمانی و مکانی آلودگی هوا با استفاده از سنجنده TROPOMI ماهواره سنتینل 5 در محیط گوگل ارث برآورد شد. تحلیل نقطه تغییر با روش آزمون همگنی پتیت انجام شد. همچنین برای ارزیابی همبستگی بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. تحلیل مکانی نشان داد بیشترین مقدار آلودگی هوا در دوره 2022-2018 در شرق مازندران، و ارتفاعات صفر تا m  500 بوده است. نتایج آزمون پتیت نشان داد غلظت گازهایCO ، O3 و SO2 در برخی ماه ها افت نزولی معنی داری دارند. اما مقدار متوسط NO2 در ماه اکتبر سال 2020 به صورت صعودی در سطح 5% معنی دار بوده است. غلظت NO2 در زمستان و پاییز بیشتر است. بیش ترین غلظت O3 در زمستان و بهار است. اما بیش ترین غلظت SO2 مربوط به فصل زمستان و پاییز است. تعداد ساعات آفتابی با ضریب همبستگی بین 5/0 تا 8/0 کاراترین مولفه اقلیمی بر آلودگی هواست. در نتیجه عوامل هواشناختی به طور مستقیم و غیرمستقیم بر پراکندگی زمانی-مکانی آلودگی هوا اثر می گذارد.