تاثیر محلول پاشی سالیسیلیک اسید بر بهبود رشد اندام هوایی و ریشه گوجه فرنگی (.Lycopersicon esculentum L) در شرایط تنش کادمیوم

یک روش جدید کاهش اثر فلزات سنگین بر ویژگی های رشدی گیاهان، استفاده از مواد تنظیم کننده رشد مانند اسید سالیسیلیک است. به منظور بررسی اثرات سالیسیلیک اسید بر کاهش تنش کادمیوم در گوجه فرنگی (.Lycopersicon esculentum L)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل کادمیوم در سه سطح (صفر، 15 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم خاک از نمک نیترات کادمیوم) و سالیسیلیک اسید در سه سطح (0، 250 و 500 میکرومولار) بودند. نتایج نشان داد که اثرات متقابل کادمیوم و سالیسیلیک اسید بر بیشتر ویژگی های رشدی از قبیل ارتفاع بوته، وزن خشک شاخساره و ریشه، قطر ساقه، سطح برگ و نیز مقادیر پرولین، قندهای محلول و غلظت کادمیوم اندام هوایی معنی دار بود (0.01≥P). بیش ترین مقدار پرولین 26.3 میلی مول بر گرم) و کادمیوم اندام هوایی (0.685 میلی گرم بر کیلوگرم) در تیمار 30 میلی گرم بر کیلوگرم کادمیوم و بدون سالیسیلیک اسید به دست آمد. همچنین، بیشترین مقدار قندهای محلول (0.53 میلی گرم بر کیلوگرم)، ارتفاع گیاه (44.6 سانتی متر)، طول ریشه (19.6 سانتی متر)، وزن خشک شاخساره (7.51 گرم) و سطح برگ (268.2 سانتی متر مربع) در تیمار 500 میکرومولار سالیسیلیک اسید و بدون کادمیوم حاصل شد. به طورکلی، کاربرد سالیسیلیک اسید، به عنوان یک هورمون گیاهی، راه حلی موثر، ساده و کم هزینه برای کاهش اثرات منفی تنش کادمیوم در گوجه فرنگی است.