آموزش زبان فرانسه به عنوان یک زبان خارجی در ایران پس از همه گیری: تحول شیوه های تدریس در فضاهای یادگیری ترکیبی

این مطالعه به بررسی دگرگونی های شیوه های آموزشی در آموزش زبان فرانسه به عنوان زبان خارجی در ایران، با تمرکز ویژه بر روش های ترکیبی پس از همه گیری کرونا می پردازد. یادگیری ترکیبی، ترکیب جلسات حضوری و آنلاین، برای متعهد نگه داشتن زبان آموزان در فرآیند یادگیری و در مواجهه با چالش های ناشی از همه گیری کووید-19 می باشد که انتقال به یکپارچه سازی فناوری های دیجیتال را تسریع کرده است. این تحقیق از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 11 مدرس و یک نظرسنجی کمی با 55 مدرس، نشان می دهد که چگونه مدرسان زبان فرانسه به عنوان زبان خارجی روش های تدریس خود را با الزامات جدید تطبیق داده اند. نتایج نشان می دهد که علی رغم غلبه آموزش آنلاین همزمان (81.8٪ از مدرسان)، چالش هایی مانند مسائل اتصال به اینترنت و مشکلات تسلط بر ابزارهای دیجیتال همچنان ادامه دارد. از این رو، راهبردهای نوآورانه از جمله افزایش استفاده از منابع چندرسانه ای تعاملی برای غلبه بر این موانع و بهبود مشارکت زبان آموزان بسیار حائز اهمیت است. این مطالعه همچنین نیاز به افزایش حمایت نهادی را برای بهبود منابع تکنولوژیکی و مهارت های دیجیتال مدرسان نشان می دهد. این تحقیق توصیه هایی را  برای سیاست گذاران و دست اندرکاران، با هدف تقویت اثربخشی آموزش ترکیبی و آماده سازی سیستم های آموزشی برای بحران های آینده ارائه می کند. این پیشنهادها به درک بهتر پویایی آموزش زبان فرانسه در ایران کمک می کند و بروزرسانی های مورد نیاز برای بهینه سازی یادگیری در زمینه های چند زبانه و چند فرهنگی را برجسته می کند.