اثر عصاره سرخارگل (Echinacea purpurea) در مقایسه با پروبیوتیک بر رشد، پاسخ ایمنی، ریخت شناسی و فلور میکروبی روده جوجه های گوشتی

طی دو دهه اخیر ترکیبات فیتوژنیک به عنوان افزودنی های خوراکی محرک رشد مورد توجه قرار گرفته است. ابن مطالعه با هدف بررسی اثرات مصرف عصاره سرخارگل حاوی ترکیبات فیتوژنیک در مقایسه با پروبیوتیک محلول در آب بر روی جوجه های گوشتی انجام شد. ازاین رو 220 قطعه جوجه خروس یک روزه راس 308 ،در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 گروه آزمایشی، 5 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. گروه های آزمایشی شامل: 1)شاهد، 2)پروبیوتیک، 3)عصاره سرخارگل 4)عصاره سرخارگل و پروبیوتیک، بود. کل مصرف خوراک و رشد در طول دوره آزمایش میان جوجه های گروه های 2 ،3 و 4 با هم تفاوتی نداشت ولی بیش از گروه شاهد بود (05/0>P). ضریب تبدیل خوراک گروه های 2 و 3 طی مرحله تغذی های رشد و همچنین 1 تا 42 روزگی بهتر از شاهد بود (05/0>P) همچنین در این مرحله تغذی های گروه 2 ضریب تبدیل بهتر نسبت به گروه 4 داشت (05/0>P). تیتر واکسن بر علیه ویروس برونشیت در گروه 2 و 4 بیشتر ازشاهد بود (05/0>P) ولی نسبت به گروه 3 تفاوتی نداشت. آلبومین و گلوکز سرم گروه 4 بیشرت از دیگر گروه های آزمایشی بود (05/0>P). شاخص های مورفولوژیک، شامل کل باکتری ها و باکتری های گرم منفی، نسبت سلول های هتروفیل به لنفوسیت، پروتئین کل رسم گروه های آزمایشی از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف عصاره سرخارگل همانند پروبیوتیک می تواند سبب بهبود عملکرد رشد و ضریب تبدیل خوراک شود. مصرف همزمان سرخارگل و پروبیوتیک سبب افزایش گلوکز و آلبومین رسم و افزایش تیتر واکسن میشود.