تحلیل معناشناسی ابیاتی از دیوان کبیر با تکیه بر تصحیح و ترجمه

در این پژوهش نویسندگان با اتکا به خوانش درست بیت با توجه به روابط نحوی و تلفظ درست واژگان و نکات مربوط به تصحیح به بررسی معناشناسی ابیات و ترجمه های آن پرداخته اند. ابیاتی که در این پژوهش بدان پرداخته ایم، ابیاتی است که پس از مقابله آنها با ترجمه و شرح دیوان کبیر متوجه شدیم، که برای مترجمان و شارح چالش برانگیز بوده است و در نسخ خطی هم در این ابیات شاهد آشفتگی هایی هستیم. این ابیات ابتدا از منظر نسخه شناسی با توجه به نسخ مورد استفاده فروزانفر در تصحیح دیوان کبیر و 4 نسخه نویافته معتبر مورد بررسی قرار گرفته اند و سپس بازتاب تصحیح نادرست این ابیات در شروح و ترجمه های آربری و نیکلسون مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. ابیات مذکور زیر دو عنوان بررسی شده اند. نخست عنوان «تاثیر تصحیح بر ترجمه» و سپس عنوان «ترجمه براساس برداشت نادرست از متن». در ذیل این عنوان ها به ابیاتی پرداخته ایم که مترجمان نتوانسته اند به درستی آنها را در زبان مبدا تحلیل کنند و معادل نامناسبی از آن در زبان مقصد ارائه داده اند. در هر دو عنوان تاثیر تصحیح و توجه به خوانش درست شعر در زبان مبدا، بر فهم درست مترجمان آشکار است. بنابراین تلاش شده است صورت اصیل این ابیات به همراه معنی ابیات به خوانندگان ارائه شود.