تحلیل تنش های هیدروپلیتیکی در مناطق مرزی جمهوری اسلامی ایران

گردشگری مذهبی یکی از انواع گردشگری است که هرساله شمار علاقه مندان به آن افزایش می یابد این نوع گردشگری شهرهای مذهبی مقصد و شهرهای بین راهی و نقاطی که در آن توقف صورت می گیرد را تحت تاثیر قرار می دهد. هرساله حجم عظیمی از زائران ایرانی جهت شرکت در مراسم اربعین حسینی از نقاط مختلف کشور راهی مرزهای ایران می گردند و بر شهرهای مرزی استان های مرزی تاثیر می گذارند، ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اقتصادی این مراسم بر شهرهای مرزی انجام گرفته است.

پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت داده ها و نحوه گردآوری از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی می باشد. برای انجام پژوهش حاضر بعد از گردآوری اسناد و مدارک مرتبط با پژوهش به تبیین و تحلیل آن ها پرداخته شد و نتایج کاربردی ارائه گردید.

یافته های به دست آمده نشان می دهد؛ قراردادهای مستدل و قابل استناد در خصوص حوزه های آبریز مشترک با کشورهای همسایه صورت نگرفته است و یا در صورت وجود از چارچوب حقوقی قوی که بتوان در محاکم بین المللی مورد استناد قرار داد، برخوردار نیست.

جمهوری اسلامی ایران در مناطق مرزی خود به ویژه در مرزهای شرقی با کشور افغانستان و در مرزهای غربی با کشور عراق دارای تنش های بالفعل و در مرزهای شمالی و شمال غرب با کشور ترکمنستان، آذربایجان و ترکیه دارای تنش های بالقوه در حوزه منابع هیدروپلیتیکی می باشد. با در نظر داشتن این موضوع که در آینده نه چندان دور منابع هیدروپلیتیکی به عنوان یکی از مهم ترین منابعی که بسترساز مناقشات و یا بحران های محلی و منطقه ای خواهد بود، نیاز است برنامه ریزی مدونی در خصوص منابع مذکور اتخاذ شود تا از شکل گیری هرگونه تنش و درگیری جلوگیری شود