نقد نظریه سرشتی بودن هم جنس گرایی با توجه بر آموزه های اسلام و مسیحیت

یکی از رفتارهایی که در عصر حاضر موردبحث و مناقشه قرار دارد، هم جنس گرایی است. این رفتار با دو رویکرد متفاوت با تغییر بنیادی مواجه شد، نخست به دلیل گرایش برخی از افراد، ناهنجاری بودن آن درهم شکست و سپس عده ای با تکیه بر دلایل و تحقیقات صورت گرفته و با استناد به نقش ژنتیک، هورمون و ساختار مغزی در هم جنس گرایان، غیراختیاری بودن این رفتار را نتیجه سرشتی و ذاتی بودن آن قلمداد کردند. گرچه این نظریه از منظر علوم تجربی موردنقد قرار گرفته است؛ ولی در این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی برای نخستین بار سرشتی بودن هم جنس گرایی از منظر مسیحیت و اسلام موردبحث و مناقشه قرار گرفته است. دین آسمانی مسیحیت و اسلام، با منتسب دانستن این رفتار به قوم لوط، هرگونه سرشتی بودن این رفتار را نفی می کند و در کتب آسمانی خود بر انحراف جنسی بودن و برخلاف فطرت و سرشت انسانی بودن هم جنس گرایی به صورت مستقیم و غیرمستقیم تاکید دارند