واکاوی بازدارنده های مشارکت خانواده در نظام تربیت رسمی و عمومی

هدف از انجام این پژوهش فرا ترکیب پژوهش های انجام شده پیرامون بازدارنده های مشارکت خانواده در نظام تربیت رسمی و عمومی است. روش پژوهش کیفی از نوع فراترکیب است جامعه تحقیق یافته های پژوهشی سال های 1390 تا 1402 می باشد که تعداد 30 مقاله به طور هدفمند بر مبنای اهداف پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها فیش برداری است که همزمان با فرایند جمع آوری اطلاعات، یافته های حاصله دسته بندی، کدگذاری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصله حاکی از این است که بازدارنده های احصاء شده عبارتند از :بازدارنده های حاکمیتی (با دو مولفه کلیدی فقدان عزم ملی و فقدان بینش مشارکتی) قانون گذاری (ضعف قوانین و مقررات)، رویکردی (رویکرد سلسله مراتبی)، ساختاری (ساختار متمرکز)، مدیریتی (ضعف دانشی، نگرشی، بینشی و سبک غیر مشارکتی) اجتماعی (عدم مطالبه گری اجتماعی) اقتصادی (مشکل اقتصادی خانواده ها)، والدینی (ضعف دانشی، نگرشی و بینشی والدین)، آموزشگاهی (جو مدرسه)، بازدارنده های روان شناختی (ناهماهنگی ویژگی روان شناختی نوجوان با مشارکت والدین) و بازدارنده اطلاعاتی (فقدان اطلاعات و عدم شفافیت اطلاعاتی). از آن جایی که آشنایی سیاست گذاران و برنامه ریزان با بازدارنده های خانواده در نظام تعلیم و تربیت رسمی و بسیارمهم است، از این رو اتخاذ رویکرد جامع و یکپارچه و فاصله گرفتن از نگاه بخشی به ابعاد مختلف تربیت و برخورد متوازن و همه جانبه با کلیه ابعاد حوزه تعلیم و تربیت لازم و ضروری است.