ارتباط اختلال استرس پس از سانحه با کیفیت خواب اعضای خانواده بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت های ویژه

مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط وضعیت کیفیت خواب و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در مراقبین بیماران بستری در ICU طراحی شده است.

بررسی حاضر به صورت مقطعی بر روی بستگان درجه اول بیماران بستری در ICU انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه PCL-C برای سنجش اختلال استرس پس از سانحه استفاده شد. پرسشنامه PTSD توسط همراهان، پس از پذیرش بیمارشان تکمیل شد، اما پرسشنامه کیفیت خواب پس از پذیرش و یک ماه بعد توسط همراهان بیمار تکمیل گردید. برای آنالیز آماری از آزمون های همبستگی و تی زوجی با سطح معنی داری 0.05 استفاده شد.

تعداد کل شرکت کنندگان دراین مطالعه 120 نفر (66 مرد و 54 زن) بودند. میانگین نمره اختلال استرس پس از سانحه 5±67.8 بود که نشان دهنده سطح استرس بالا در همراهان بیماران بود. نمره کیفیت خواب در زمان بستری در همراهان 1.8±3.9 (کیفیت خواب قابل قبول) و پس از 1 ماه از حادثه 2.5±9.3 (کیفیت خواب نامناسب) بود که به طور قابل ملاحظه ای بدتر شده بود (001/0>P). با اینحال ارتباط معناداری بین کیفیت خواب و اختلال استرس پس از سانحه مشاهده نشد (05/0<P).

اختلال استرس پس از سانحه به شدت در همراهان بیماران وجود دارد و این مسئله می تواند اثرات مخرب سلامت جسمی و روانی داشته باشد. همچنین کیفیت خواب همراهان بر اثر مشکلات مربوط به بیماران به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد و مداخلات روانپزشکی برای این افراد را اجتناب ناپذیر می کند.