طراحی الگوی توسعه سرمایه انسانی با تکیه بر رویکرد جانشین پروری در پرستاران

جانشین پروری نگرشی راهبردی برای آینده بلندمدت سازمان می ‎باشد که کاستی تخصص در اثر خروج نیروها را با انتقال و حفظ دانش جبران می نماید. با توجه به کمبود نیروی پرستاری کارآزموده در مراکز بالینی و چالش جایگزینی نیروی جدید پژوهشگر بر آن شد تا عوامل موثر بر سرمایه های انسانی با تکیه بر رویکرد جانشین پروری در پرستاران را به صورت مدلی ارائه نماید.

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر رویکرد آمیخته می باشد که در بخش کیفی مشارکت‎کنندگان به روش نمونه گیری هدفمند 12 نفر از خبرگان و در بخش کمی نمونه ها به روش تصادفی سیستماتیک 148 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های البرز و فیاض بخش بودند که در سال های 1401 تا 1402 وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه های محقق ساخته بود و داده ها توسط نرم افزار های maxqda، Spss و Smart pls تجزیه و تحلیل گردید.

پس از تحلیل محتوای مصاحبه ها عوامل موثر بر جانشین پروری در قالب چهار عامل (آموزش، فرهنگ، مدیریت و منابع) استخراج گردیدند که به عنوان چارچوبی برای ساخت پرسشنامه به کار گرفته شدند. کفایت و بار عاملی داده ها با روش تحلیل عاملی بررسی گردید که عامل منابع سازمانی و مولفه عدالت سازمانی دارای بیشترین تاثیر بر متغیر جانشین پروری شناخته شدند و الگوی طراحی شده در دسته الگوهای بسیار خوب ارزیابی گردید.

رویکرد جانشین پروری یک تفکر هوشمندانه جهت نگهداشت تجارب و مهارت ها در سازمان می باشد که سیاستگذاران حرفه پرستاری جهت مقابله با چالش کمبود نیروی متخصص با در اولویت قرار دادن عوامل موثر بر آن می توانند سبب گردش دانش و ایجاد مخزن موثری از استعدادها در حرفه جهت تامین نیازهای آینده و دسترسی به اهداف و بقا در سازمان های درمانی گردند.