بررسی پدیدارشناسانه عوامل مداخله گر در اجرای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

استفاده از فرهنگ و به خدمت گرفتن ابزار های فرهنگی در دیپلماسی در مقایسه با ابزار ها و اهرم های رایج دیگر در روابط بین الملل دارای امتیازاتی است که باعث شده کشور ها از این پتانسیل برای ارتقا و بهبود روابط بین الملل بهره برند. بر همین اساس، دیپلماسی فرهنگی با استفاده از ابزار های فرهنگی و هنری به دنبال شناسایی، تعریف و ترویج ارزش ها و منافع مشترک میان ملت هاست. بررسی ها نشان می دهد که عوامل مداخله گری به شکل های مختلف در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دخیل هستند که می توانند در مسیر حرکت دیپلماسی فرهنگی تغییراتی ایجاد کنند. لذا شناسایی عوامل مداخله گر در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، می تواند به شناخت بهتر از رویکرد ها و دیدگاه های مختلف در دیپلماسی فرهنگی کمک کند. به علاوه، این شناسایی می تواند بر جهت افزایش قدرت نرم کشور و ارتقای تاثیرگذاری فرهنگی در جهان نیز موثر باشد. بر این اساس پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد پدیدارشناسانه و مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با 24 نفر از سفرا، صاحب نظران، مدیران ارشد حوزه دیپلماسی فرهنگی، مبلغین دینی، شخصیت های فرهنگی مردمی فعال در حوزه بین الملل با هدف شناخت عوامل مداخله گر در میدان اجرای دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران انجام شد و  در نهایت یافته ها در قالب عوامل: تعدیل گر، ضعف و کاستی، تهدید و  فرصت محیطی استخراج و دسته بندی شد.