عوارض دهانی در بیماران تحت پرتودرمانی با یا بدون شیمی درمانی ناحیه سر و گردن مراجعه کننده به بیمارستان میلاد در سال 99-1398

  مشکلات دهانی نه تنها کیفیت زندگی، بلکه روند درمان بیماران تحت شیمی درمانی و رادیوتراپی را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی ضایعات دهانی در مبتلایان به سرطان ناحیه سر و گردن پس از شروع پرتودرمانی با یا بدون شیمی درمانی، در سال 99-1398بر بیماران بیمارستان میلاد اصفهان انجام شد.

  مطالعه توصیفی - تحلیلی حاضر، بر 43  نفر از بیماران مبتلا به سرطان ناحیه سر و گردن پذیرش شده در بخش شیمی درمانی و پرتودرمانی بیمارستان میلاد به روش نمونه گیری آسان انجام گرفت. به منظور ثبت عوارض دهانی، بیماران را دو دانشجوی دندانپزشکی آموزش دیده معاینه کردند. داده ها در نرم افزار spss ذخیره و با استفاده از آزمون های آماری اسپیرمن و آزمون دقیق فیشر، من ویتنی و Kruskal-Wallis و T-test تجزیه و تحلیل شد (Pvalue<0/05).

بین 43 نفر افراد تحت مطالعه، بیشترین فراوانی عوارض دهانی مربوط به موکوزیت، خشکی دهان و اختلال در حس چشایی و بلع است. فراوانی خونریزی دهانی بر اساس محل درگیری با سرطان (Pvalue=0/02)، فراوانی وجود زخم در ناحیه اوروفارنکس با میانگین دز پرتوتابی (Pvalue=0/006)، فراوانی درجات موکوزیت با میانگین دز پرتوتابی (Pvalue=0/019,r=0/357)، فراوانی خشکی دهان با میانگین دز پرتوتابی (Pvalue=0/001,r=0/653) و فراوانی حالت تهوع با میانگین دز پرتوتابی (Pvalue=0/009) ارتباط معناداری داشت.

 موکوزیت، خشکی دهان و تغییر مزه از شایع ترین عوارض دهانی ناشی از درمان های رادیوتراپی با یا بدون شیمی درمانی سرطان سر و گردن هستند. شدت برخی از عوارض از جمله موکوزیت، خشکی دهان، زخم در ناحیه اوروفارنکس، حالت تهوع در جامعه مورد بررسی با افزایش دز پرتوتابی بیشتر شد. بنابراین، کلینیسین می تواند عوارض دهانی را در بیماران نه تنها با کنترل دز رادیوتراپی، بلکه با آموزش بهداشت مدیریت کند.