بررسی رابطه رشد یافتگی اجتماعی، اشتیاق تحصیلی و صفات شخصیت در دانش آموزان متوسطه اول و دوم

پژوهش با هدف بررسی رابطه رشد یافتگی اجتماعی، اشتیاق تحصیلی و صفات شخصیت در دانش آموزان متوسطه اول و دوم شهر کرمانشاه اجرا شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی بود. از بین تمام دانش آموزان مدارس شهر کرمانشاه در سال 1402-1403 تعداد 200 نفر از این دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه صفات سه گانه روشن شخصیت جانسون (2018) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران در سال (2004) و پرسشنامه های مقیاس اهداف پیشرفت اجتماعی نوجوانان ریان و شیم (2008) پاسخ دادند. فرضیه های تحقیق ار طریق آزمون از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و آزمون تی سوبل تحلیل شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم رشدیافتگی اجتماعی و اجتناب از آشکارسازی رشدنایافتگی اجتماعی بر اشتیاق تحصیلی معنی دار نبود؛ اما اثر مستقیم رشدیافتگی اجتماعی بر اشتیاق تحصیلی مثبت و معنی دار است. همچنین نتایج نشان داد اثر مستقیم صفت شخصیت همدلی، صفت شخصیتی شفقت و صفت نوع دوستی بر اشتیاق تحصیلی معنی دار نیست. اثر مستقیم رشدیافتگی اجتماعی، بر صفت شخصیت همدلی، شفقت و نوع دوستی مثبت و معنادار است. اثر مستقیم رشد یافتگی اجتماعی بر صفت شخصیت همدلی منفی و معنی دار است. اما اثر مستقیم رشد یافتگی اجتماعی اجتناب از آشکارسازی رشدنایافتگی اجتماعی بر صفت شخصیت همدلی معنی دار نبود.