تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مکمل کوئرستین برIGF1 و میوستاتین بافت عضله موش های مبتلابه سرطان کولون

هدف:

 از این تحقیق بررسی و اهمیت تمرین هوازی و مکمل کوئرستین اثرات آن بر روی IGF1 و میوستاتین بافت عضله در رت های آزمایشگاهی مبتلابه سرطان کولون بود.

آزمودنی های این پژوهش شامل 25سر رت صحرایی نر ویستار (وزن: 30±250 گرم، سن: 12 هفته) بودند که بر اساس وزن، همگن شده و به روش تصادفی در 5 گروه (هر گروه 5 سر) کنترل سالم، گروه کنترل سرطانی، گروه سرطانی + مکمل کوئرستین ،گروه سرطانی+ تمرین هوازی، گروه سرطانی + مکمل کوئرستین + تمرین هوازی مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفتند. اندازه گیری های IGF1و میوستاتین در بافت دوقلوی عضله موش های صحرایی طبق استاندارد و روش الایزا انجام شد.

: نتایج تحقیق نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی در بافت عضله دوقلوی موش های مبتلابه سرطان کولون بر میانگین مقادیر میوستاتین (005/0=p) و IGF1 (019/0=p) تاثیر معناداری داشت. همچنین هشت هفته مصرف مکمل کوئرستین در بافت عضله موش های مبتلابه سرطان کولون بر میانگین مقادیر میوستاتین و میانگین مقادیر  IGF105/0<p تاثیر معناداری داشت. اما در گروه کنترل سالم و آزمایش (8 هفته مصرف مکمل کوئرستین) میانگین میوستاتین و IGF1 0/05> p تغییر معناداری مشاهده نشد.

به طورکلی یافته های پژوهش نشان داد که تمرینات هوازی و مصرف مکمل کوئرستین سبب بهبود IGF1و کاهش میوستاتین در بافت عضله دوقلوی موش های صحرایی نر مبتلابه سرطان کولون می شود.