بررسی ارزش تشخیصی سی تی اسکن شکم و لگن با کنتراست وریدی در تشخیص آسیب اندام های توخالی در بیماران ترومای بلانت

آسیب های اندام های توخالی نسبت به آسیب اندام های توپر کمتر شناخته شده اند و تاخیر در تشخیص آن ها می تواند مرگ ومیر و عوارض را در بیماران افزایش دهد. ارزیابی دقیق بیماران ترومایی با استفاده از سی تی اسکن به عنوان یکی از روش های تشخیصی مهم در مراقبت های پزشکی بیماران با ترومای بلانت شکم و لگن است ارزش تشخیصی سی تی اسکن در آسیب اندام های توخالی کمتر بررسی شده است. ازاین رو مطالعه حاضر باهدف تعیین ارزش تشخیصی سی تی اسکن شکم و لگن با کنتراست وریدی در تشخیص آسیب احشاء توخالی در بیماران ترومای بلانت انجام شد.

در ا مطالعه مقطعی-تحلیلی حاضر، 90 بیمار ترومای بلانت به شیوه نمونه در دسترس وارد مطالعه شدند. داده های بالینی بیماران مبتلا به ترومای بلانت شکمی که تحت CT اسکن و لاپاراتومی قرار گرفته بودند جمع آوری گردید. ارزش تشخیصی CT اسکن در مقایسه با نتایج لاپاراتومی به عنوان استاندارد طلائی با محاسبه شاخص های حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و Accuracy مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

69 بیمار (7/76 درصد) مرد و 21 بیمار (3/23 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران، 51/17 ± 82/29 سال بود. بر اساس لاپاراتومی در 60 درصد بیماران (54 بیمار) آسیبی وجود نداشت و در 36 بیمار (40 درصد) آسیب اندام های توخالی تشخیص داده شد. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و صحت (Accuracy) سی تی اسکن به ترتیب، 2/22 درصد، 100 درصد، 100 درصد، 8/65 درصد و 9/68 درصد بود. حساسیت سی تی اسکن برای تشخیص موارد آسیب روده (12 درصد) و برای آسیب مثانه (5/62 درصد) بود. حساسیت سی تی اسکن برای مایع داخل شکم/لگن (25/31 درصد) بیشترین مقدار را داشت.

حساسیت CT اسکن در تشخیص آسیب اندام های توخالی پایین اما ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و Accuracy آن بالا و قابل قبول است. بنابراین، سی تی اسکن می تواند به عنوان یک ابزار کمکی برای تشخیص آسیب های اندام های توخالی در بیماران ترومای بلانت مورداستفاده قرار گیرد.