اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید قبل و بعد از تعلیق اندام تحتانی بر بیان ژن های مایوستاتین و گیرنده اکتیوین نوع IIB در عضله اسکلتی موش های نر ویستار

تمرینات ورزشی به عنوان ابزاری برای کنترل آتروفی عضلانی استفاده می شوند. هدف این پژوهش، بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید (HIIT) قبل و بعد از تعلیق اندام تحتانی بر بیان ژن های مایوستاتین (MSTN) و گیرنده اکتیوین نوع IIB (ActRIIB) در عضله اسکلتی موش های نر ویستار بود.

تعداد 32 سر موش صحرایی نر (چهار تا شش ماه) به طور تصادفی به چهار گروه هشت تایی (گروه (1): کنترل؛ گروه (2): تمرین-تعلیق-بازتمرین؛ گروه (3): بی تمرین-تعلیق-بازتمرین؛ و گروه (4): تمرین-تعلیق-بی تمرین) تقسیم شدند. طول مدت HIIT پنج هفته و طول مدت پروتکل تعلیق دو هفته بود. بیان ژن ها با استفاده از RT-PCR اندازه گیری شد.

: در بیان ژن های MSTN و ACTRIIB عضله نعلی گروه (2) نسبت به سایر گروه ها کاهش معنی داری مشاهده شد (0.05>p). در بیان ژن MSTN عضله بازکننده طویل انگشتان گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری وجود داشت (0.05>p). این اثر در گروه (2) نسبت به دیگر گروه ها بیشتر بود. کاهش معنی داری در بیان ژن ACTRIIB عضله بازکننده طویل انگشتان گروه (2) نسبت به سایر گروه ها مشاهده شد (0.05>p). در بیان ژن ACTRIIB عضله بازکننده طویل انگشتان گروه (3) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری وجود داشت (0.05>p).

یافته های پژوهش حاضر نشان از اثربخشی بیشتر تمرین-بازتمرینی (به روش HIIT) در مهار آتروفی عضلانی ناشی از تعلیق اندام تحتانی دارد. این یافته ها از مدل تمرینی HIIT به عنوان یک روش درمانی بسیار کارآمد در جهت پیشگیری و مهار آتروفی ناشی از بی حرکتی اندام در عضله اسکلتی مدل حیوانی حمایت می کند.