تاثیر آموزش بهداشت خواب بر اساس درمان شناختی- رفتاری بر کیفیت خواب و شدت سردرد بیماران مبتلا به میگرن

درمان شناختی- رفتاری در مورد اختلالات روان پزشکی و چندین وضعیت طبی از جمله اختلالات خواب کاربرد دارد. هدف مطالعه، یافتن ارتباط معنی دار بین بهبود کیفیت خواب و شدت سردرد میگرن با استفاده از درمان شناختی- رفتاری بوده است.

مطالعه ی حاضر از نوع کار آزمایی بالینی است که بر روی 80 بیمار مبتلابه میگرن، مراجعه کننده به مراکز سلامت ابن سینا و بیمارستان امین شهر اصفهان طی سال 1398 انجام شده است. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه 40 نفره مداخله و شاهد تخصیص یافتند و گروه مداخله 5 جلسه آموزش درمان شناختی- رفتاری به شیوه سخنرانی و بحث و گفتگو و با هدف شناخت مکانسیم خواب و بهبود و ارتقاء آن دریافت نمودند. قبل و سه ماه پس از اتمام مداخله ی مقیاس درد (Visual Analog Scale) VAS، تعداد روزهای سردرد طی سه ماه گذشته، تعداد حملات در سه ماه گذشته، پرسش نامه های استاندارد کیفیت خواب پیتزبورگ و میداس توسط بیماران تکمیل شد.

پس از انجام مداخلات، نمره ی کلی کیفیت خواب، بهبود معنی داری در گروه مداخله نشان داد (همگی 0/001 > P). همچنین مولفه های میزان بازدهی، کیفیت ذهنی خواب، تاخیر در بخواب رفتن و اختلالات خواب به طور معنی داری در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد بهبود یافته بود (0/001 > P). همچنین در تعداد روزهای سردرد و تعداد حمله در یک ماه گذشته در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری نشان داده شد (هر دو 0/02 = P).

یافته های پژوهش حاضر، اثربخش بودن آموزش بهداشت خواب به شیوه ی درمان شناختی- رفتاری بر کیفیت خواب و شدت سردرد بیماران میگرن را نشان داد.