تاثیر ترغیب کلامی (فردی و گروهی) بر عملکرد تمرینی دانشجویان بر اساس همبسته های منبع کنترل و جنسیت

عملکرد تمرینی و ورزشی افراد می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار گیرد. مربیان و افراد تاثیرگذار دیگر، از طریق صحبت های تحریک آمیز، رفتار ورزشکاران را تحت کنترل دارند، به طوری که گفتارهای انگیزشی آنها موثرترین عوامل بیرونی هستند که در ورزشکار ایجاد انگیزه می کنند. خود ورزشکاران نیز می توانند با استفاده از کلمات انرژی زا انگیزه درونی بالایی برای خود ایجاد نمایند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر ترغیب کلامی (فردی و گروهی) بر عملکرد تمرینی دانشجویان بر اساس همبسته های منبع کنترل و جنسیت می باشد.

تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. نمونه آماری شامل120 دانشجوی دختر و پسر مقاطع تحصیلی کاردانی تا کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان در سال تحصیلی 1399-1398 است. روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. ابتدا رکورد دوی 9×4 متر از افراد سه گروه گرفته شد. سپس گروه اول ترغیب کلامی فردی، گروه دوم ترغیب کلامی گروهی دریافت نمودند و گروه سوم (کنترل) ترغیبی دریافت ننمودند. در نهایت رکورد مجدد دوی 9×4 متر به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی برونفنی استفاده شد.

نشان داد ترغیب کلامی (فردی و گروهی) بر افزایش رکورد دوی 9×4 متر تاثیر مثبت دارد. اما منبع کنترل و جنسیت در افزایش رکورد دوی 9×4 متر تاثیر مثبت ندارد.

بنابراین به نظر می رسد با توجه به نتایج به دست آمده می توان از ترغیب های کلامی فردی و گروهی متناسب با فرهنگ ها و موقعیت های گوناگون بهترین و موثرین آن را در زمانی مناسب انتخاب و بکار گرفت.