اثربخشی آموزش تاب آوری به مادران بر سازگاری اجتماعی کودکان پیش دبستانی (4-6 سال)

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری به مادران، بر سازگاری اجتماعی کودکان پیش دبستانی (4-6 سال) در شهرستان کاشان انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون می باشد. جامعه پژوهش مادران کودکان پیش از دبستان (4-6 سال) با دامنه سنی (20-40 سال) بودند. نمونه گیری به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های هر گروه به کلیه گویه های پرسشنامه های، تاب آوری کانر- دیویدسون (2003) و سازگاری کودکان اصغر دخانچی (1377)، در دو مرحله قبل از مداخله و پس از مداخله پاسخ دادند. پس از اجرای هفت جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت آموزش تاب آوری، جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه 24 استفاده شد و نرمالیتی متغیرها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و شاپیرو- ویلک بررسی و مبتنی بر آن تحلیل های پارامتریک و ناپارمتریک انجام شد. مهم ترین نتایج این پژوهش حاکی از افزایش معنادار تاب آوری و سازگاری اجتماعی آزمودنی ها در اثر آموزش تاب آوری به مادران بود. با توجه به یافته های فوق می توان گفت که آموزش تاب آوری به مادران منجر به افزایش تاب آوری خود و سازگاری اجتماعی فرزندان می شود.