شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی در ایران: مرور نظام مند و فراتحلیل

افسردگی از شایع ترین اختلالات روحی روانی است. اغلب شروع این بیماری در دوران نوجوانی و اوایل جوانی است.  این دوره که دوره ی انتقال از کودکی به بزرگسالی است، مرحله ای از بی ثباتی عاطفی است که ناشی از تقاضا برای جدایی و استقلال است. دانشجویان در این محدوده سنی قرار دارند. بروز افسردگی در این سنین موجب افت شدید عملکرد تحصیلی و اجتماعی می شود. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی ایرانی با استفاده از پرسشنامه بک انجام شد.

این مطالعه از نوع مروری نظام مند و فراتحلیل بود. کلیه مقالات علمی منتشر شده تعیین شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی تا پایان 31 مرداد 1402 در 5 پایگاه داده ای PubMed، Web of Science، Scopus، SID، Magiran و موتور جستجوگر Google Scholar جستجو و ارزشیابی کیفیتی شدند. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص  I2 و مدل متارگرسیون برای ارزیابی متغیرهای مظنون به ناهمگونی در سطح معناداری 0/05 بررسی شد. در نهایت،  تعداد 9 مقاله با استفاده از نرم افزار  CMAتحلیل شدند.    

بر مبنای مدل تصادفی، شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی ایرانی 15/2 درصد با فاصله اطمینان 95 % با سطح معناداری P=0/001 محاسبه شد. بیشترین شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی همدان در سال 1394 برابر 24/8 % و کمترین شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی در استان کرمان در سال 1995برابر 6/5 درصد به دست آمد. شیوع افسردگی در دانشجویان زن بیشتر از مرد بود. همچنین بین سال و شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی ایرانی رابطه معناداری وجود داشت.

براساس ترکیب پژوهش های انجام شده، شیوع افسردگی در دانشجویان پزشکی در ایران 15/2 درصد بود که این میزان با افزایش سال رو به افزایش است. بنابراین، سیاستگذاران و مدیران باید اقدامات جدی به منظور کاهش افسردگی  به کارگیرند.