حل اختلاف در قراردادهای هوشمند با توجه به ویژگی خوداجرایی آن ها

قراردادهای هوشمند از دستاوردهای جدیدی است که مورد استقبال زیادی واقع شده ولی همچنان در رابطه با ماهیت حقوقی آن ها اختلاف نظر وجود دارد. به علاوه، با توجه به ویژگی خوداجرایی این قرارداد ها و وجود فلسفه ی حذف اشخاص ثالث، شیوه ی حل اختلافات ناشی در این قراردادها از مواردی است که با گسترش استفاده از این فناوری، اهمیت روزافزونی پیدا کرده است. در پژوهش حاضر، بعد از تبیین تعاریف ارائه شده از قراردادهای هوشمند و تشریح چگونگی تامین خصیصه خوداجرایی در آن ها در بستر بلاک چین، به بیان طرق حل اختلاف ممکن در این نوع از قرارداد ها اعم از حل اختلاف از طریق مراجعه به مراجع قضایی و روش های جایگزین پرداخته شد. در پایان، پس از بررسی مزایای داوری، روش فوق به عنوان روش حل اختلاف مناسب در قراردادهای هوشمند مطرح و شرایط مختص به آن بیان شد و همچنین نمونه هایی از داوری الکترونیکی با سازوکار مختص به بستر این فناوری که افراد می توانند در سطح بین المللی به آن ها دسترسی داشته باشند، مورد بررسی واقع شده و روش های حل اختلافات آنلاین، غیرمتمرکز، منصفانه و سازگار با ساختار بلاک چین پیشنهاد گردید.