بررسی سطح آگاهی، نگرش و عملکرد بهورزان شهرستان خرم آباد نسبت به آلودگی هوای داخل ساختمان و همبستگی آن ها با عوامل جمعیت شناختی بهورزان

کیفیت هوای داخل خانه، یکی از مهم ترین عوامل موثر بر سلامتی و رفاه افراد جامعه است و در صورت آلودگی، می تواند موجب بروز بسیاری از بیماری ها گردد. در پژوهش حاضر، میزان آگاهی، نگرش و عملکرد بهورزان شهرستان خرم آباد نسبت به آلودگی هوای داخل منازل و همبستگی آن ها با عوامل جمعیت شناختی بررسی گردید.

این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1400 با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته جهت سنجش میزان آگاهی، نگرش و عملکرد بهورزان شاغل در خانه های بهداشت شهرستان خرم آباد انجام شد. بر این اساس، کل بهورزان تحت پوشش مرکز بهداشت خرم آباد (149 نفر) وارد تحقیق شدند و پس از توجیه شدن، 140 نفر از آن ها پرسش نامه را تکمیل نمودند. در نهایت، داده ها با استفاده از آزمون های Independent t، ANOVA و ضریب همبستگی Pearson در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‎ ها: 

میانگین نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد بهورزان در مورد کیفیت هوای داخل منازل به ترتیب 82/17، 85/51 و 50/60 بود. اختلاف معنی داری بین نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد بهوزران زن و مرد وجود نداشت (05/ < P). میزان تحصیلات بهورزان با نمرات آگاهی و عملکرد آن ها ارتباط معنی داری را نشان داد؛ به طوری که بیشترین نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد در بهورزان با مدرک کارشناسی و بالاتر مشاهده شد؛ در حالی که بین نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد با سن و سابقه کار رابطه معنی داری به دست نیامد.

نتیجه‎ گیری:

 با توجه به پایین بودن آگاهی بهورزان در مورد آلودگی هوای داخل ساختمان و به دلیل اهمیت شغل بهورز در انتقال اطلاعات بهداشتی به افراد جامعه، برگزاری دوره های آموزشی در مورد کیفیت هوای داخل ساختمان به منظور بالا بردن سطح آگاهی بهورزان، لازم و ضروری به نظر می رسد.