گردشگری صنعتی راهبردی پایدار برای حفظ میراث‏های صنعتی (مورد پژوهی: سیلوی قدیم شهر اصفهان)

امروزه گردشگری صنعتی و به ویژه بازدید از کارخانه ‏های قدیمی یکی از بازارهای با علایق ویژه گردشگری است که نه فقط فرصتی را برای حفظ میراث‏های ملموس و ناملموس صنعتی ایجاد خواهد کرد، بلکه با تبدیل بخشی از کارخانه به سایت میراث صنعتی، درآمد تکمیلی برای کارخانه ایجاد خواهد شد و راهی برای خروج از اقتصاد تک‏ محصولی کارخانه خواهد بود. سیلوهای قدیمی یکی از میراث‏های معماری صنعتی - کشاورزی هستند که امروزه بخش‏هایی از آن‏ها بدون استفاده مانده‏اند و در صورت عدم تغییر کاربری مناسب متروک خواهند شد. این در حالی است که این سیلوهای قدیمی ارزش‏های تاریخی، آموزشی و صنعتی زیادی را در خود جای داده ‏اند. یکی از این سیلوها، سیلوی قدیم اصفهان است که مکان تحت مطالعه پژوهش حاضر است. این پژوهش دو هدف زیر را دنبال می کند: 1) کشف راهکارهای مناسب به منظور حفظ سیلوهای قدیم به عنوان میراث معماری و صنعتی - کشاورزی بر اساس مطالعه‏ های پیشین و 2) شناسایی کاربری‏های پایدار برای بخش‏هایی از سیلوی قدیم شهر اصفهان که بدون استفاده مانده ‏اند. پژوهش حاضر از نوع اکتشافی - کاربردی است و از روش مروری نظامند بهره گرفته است. ابزار گردآوری داده مقاله‏ ها، کتاب‏ها، روزنامه ‏ها و وب‏سایت‏ها  . یافته‏ های پژوهش نشان می‏دهد ‏سیلوهای قدیمی در جهان به کاربری‏های گردشگری (موزه، سایت میراث روستایی و صنعتی به منظور رونق گردشگری صنعتی، کانون گردشگری هنری) و غیرگردشگری (مراکز اجتماعی و فرهنگی، سالن‏های ورزشی و انبارهای چندمنظوره) دسته ‏بندی شده ‏اند. به علاوه ، نتایج مطالعه تطبیقی - کیفی سیلوی قدیم اصفهان با سایر سیلوهای قدیم جهان و ایران نشان می‏دهد تبدیل  بخش‏های بدون استفاده سیلوی قدیم اصفهان به یک اکوموزه نان و گندم یا سایت میراث صنعتی - کشاورزی به منظور رونق گردشگری صنعتی مناسب‏ترین و پایدارترین تبدیل کاربری است. در این راستا، بهره‏ گیری از هنر رنگ و نقاشی در منظر سیلوهای قدیمی بتنی راهبردی برای جذب بازدیدکنندگان و گردشگران بیشتر به سیلو است.