پیش بینی خشونت خانگی بر اساس سلامت روان، تاب آوری و دلزدگی زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خشونت خانگی بر اساس سلامت روان، تاب آوری و دلزدگی زناشویی در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوکان در سال 1403 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 100 نفر به عنوان نمونه مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های خشونت خانگی تبریزی و همکاران (1391)، سلامت عمومی گلدبرک (1972)، تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و دلزدگی زناشویی پاینز (1996) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام و با نرم افزار SPSS نسخه 25 صورت گرفت و سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد همبستگی منفی معنی داری بین سلامت روان و تاب آوری با خشونت خانگی و همچنین همبستگی مثبت معناداری بین دلزدگی زناشویی و خشونت خانگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره وجود داشت. بر اساس یافته های این پژوهش سلامت روان، تاب آوری و دلزدگی زناشویی نقش مهمی در پیش‏بینی خشونت خانگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره دارند.