تحلیل نسبت علم و دین از دیدگاه والتر استیس

در این مقاله به تبیین دیدگاه استیس در باب نسبت علم و دین می پردازیم. از نظر استیس، تعارض واقعی، نه میان جزمیات دینی و کشفیات علمی؛ بلکه میان نگرش دینی و نگرش علمی است. درحالیکه نگرش دینی بر اساس وجود خدای مسیحی، هدف داری جهان و عینیت ارزش های اخلاقی بنا شده است؛ نگرش علمی، با یک گذر روان شناختی، از کشفیات علمی جدید به نگرشی در مقابل نگرش دینی دست می زند که در آن خدای مسیحی تبدیل به خدای ساعت ساز می شود، هدف داری جهان انکار می گردد، عینیت ارزش های اخلاقی مورد انکار واقع می شود و بشر ساکن جهانی کر و کور و بی معنا می گردد. از نگاه استیس هیچ تعارض واقعی میان علم و دین وجود ندارد؛ زیرا اولا تمام گام های طی شده برای نفی نگرش دینی، گام های روانشناختی اند و نه منطقی. ثانیا زبان دین زبان اسطوره ای است و گزاره های محوری دین، به حقایق باطنی ژرف تری دلالت دارند که هم سطح با گزاره های علمی نیستند و لذا هیچگاه با گزاره های علمی تعارض نمی کنند.