بررسی تاثیر روش ها و غلظت های مختلف اسیدسالیسیلیک در کیفیت و عمر پس از برداشت گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria spp.) رقم fuji

ماندگاری و حفظ کیفیت پس از برداشت گیاهان زینتی از اهمیت فراوانی برخوردار است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر روش ها و غلظت های مختلف اسیدسالیسیلیک در کیفیت و عمر پس از برداشت گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria spp.)، به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملا تصادفی با 12 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 شاخه گل، اجرا شد. 45 شاخه گل آلسترومریا پس از برداشت در محلول های نگهدارنده بلند مدت حاوی اسیدسالیسیلیک (50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر) به همراه ساکارز 3 درصد قرارگرفت. 45 شاخه در محلول های نگهدارنده کوتاه مدت (24 ساعت) اسیدسالیسیلیک (50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر)، قرارگرفت و سپس به ظروف حاوی آب مقطر به همراه ساکارز 3 درصد منتقل گردید. 45 شاخه نیز در ظروف حاوی آب مقطر به همراه ساکارز 3 درصد قرارگرفت و با اسیدسالیسیلیک (50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر)، محلول پاشی گردید. آب مقطر به عنوان شاهد (بلند مدت)، با تعویض پس از 24 به عنوان شاهد (کوتاه مدت) و به صورت محلول پاشی به عنوان شاهد (محلول پاشی)، استفاده شد. صفات مورفوفیزیولوژیک، بیوشیمیایی و عمر پس از برداشت گل های شاخه بریده آلسترومریا در روزهای شروع آزمایش، 5، 10 و 15 ارزیابی گردید. نتایج حاصل نشان داد که تیمار کوتاه مدت اسیدسالیسیلیک 100 میلی گرم در لیتر بیشترین تاثیر را در بهبود وزن تر نسبی گل، آنتوسیانین گلبرگ،  فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز داشت. تیمار بلند مدت اسیدسالیسیلیک 100 میلی گرم در لیتر سبب افزایش شاخص ثبات غشاء سلول، مواد جامد محلول و کلروفیل کل برگ نسبت به سایر تیمارها شد. همچنین بیشترین عمر پس از برداشت گل های شاخه بریده آلسترومریا، در تیمار بلند مدت اسید سالیسیلیک 100 میلی گرم در لیتر با 2/17 روز و کمترین در شاهد (بلند مدت) برابر 3/9 روز به دست آمد.